Labels
Email Post
Labels:

Comments

Anonymous said…
very good story... intha kaala ilaignargalin cell-phone piththai azaghaga solli irukeergal..
December 14, 2007 at 10:37 PM
VIKNESHWARAN ADAKKALAM said…
நல்ல கதை... மெயின் பாயிண்ட் கடைசிலதான் அம்புடுது... சூப்பர கலக்கிட்டிங்க... வாழ்த்துக்கள்
December 15, 2007 at 9:45 AM
அனுசுயா said…
இது கதையா கடைசி வரைக்கும் உண்மைனு நினைச்சுல்ல படிச்சுட்டு இருந்தேன். என்ன கொடுமை செல்வேந்திரன்.

ஆனால் நல்ல விறுவிறுப்பான கதை தொடர்ந்து எழுதுங்க வாழ்த்துக்கள்.
December 15, 2007 at 1:49 PM
selventhiran said…
அணானி, அனு, விக்னேஷ்வரன் வருகைக்கு நன்றி
December 15, 2007 at 5:54 PM
வெங்கட்ராமன் said…
இந்த வாரம் நாலு நாள் தான் அலுவலகம்.
வெள்ளி, சனி, ஞாயிறு ஊறுக்கு போகப்போறோம்னு சந்தோஷமா வந்தேன்.

சிங்கத்த சோகமாக்கீட்டிங்களே. . . .

இது கதையா கடைசி வரைக்கும் உண்மைனு நினைச்சுல்ல படிச்சுட்டு இருந்தேன்.
December 17, 2007 at 10:38 AM
வெங்கட்ராமன் said…
நன்றாக எழுதி உள்ளீர்கள். . . .
December 17, 2007 at 10:39 AM
selventhiran said…
நன்றி வெங்கட்ராமன். ஊருக்கு போகலாம் ஊறுக்கு போனா இப்படித்தான்.....
December 17, 2007 at 3:59 PM
மங்களூர் சிவா said…
Arumai! Arumai!! Arumai!!!

Vaazthukkal.
December 17, 2007 at 9:27 PM
M.Rishan Shareef said…
நல்லதொரு கதை.கடைசி வரைக்கும் தாயின் மரணம் தெரியாமல் காதல் மோகத்தில் தங்கை.
கதை நிஜமென்றால் தங்கையின் செல் உரையாடல் உங்கள் மனதை மிகவும் பாதித்திருக்கும்.
தொடர்ந்து எழுதுங்கள்.
December 18, 2007 at 2:49 PM
selventhiran said…
சிவா, ரிஷான் வருகைக்கு நன்றி.
December 19, 2007 at 12:07 PM
Post a Comment