பதிவனாய் ஆனபயன்

சொன்னபடி நடக்காதவன் என்ற குற்றச்சாட்டு என் மீது எப்போதும் உண்டு. நண்பர்கள் எங்கேயாவது அழைத்தால் 'நிச்சயம் வருவேன். சத்தியம்' என்று வாக்களிப்பேன். ஆனால், விரும்பியோ விரும்பாமலோ போக முடியாமல் போய்விடும். முதல் முறையாக வெயிலானுக்கு கொடுத்த வாக்குறுதியை நிறைவேற்றி விட்டதில் எனக்கு ஏக மகிழ்ச்சி. திட்டமிட்டபடி நடப்பவை திட்டங்களே இல்லை என்பதில் திடமாக இருந்து எங்களது எல்லா திட்டங்களையும் நாங்களே திட்டம் போட்டு அழித்தபடி மசினகுடி சென்று திரும்பினோம்.

பரிசல், வெயிலான் இவர்கள் இருவரைத் தவிர மீத நபர்களை அறிமுகம் இல்லை. அவர்களது எழுத்துக்களும் பரிச்சயம் இல்லை. ஒருவேளை மொடாக்குடியர்களாய் இருந்து தொலைப்பார்களோ? அல்லது நான் அதிகம் அறியாத பதிவுலகம், கம்ப்யூட்டர் டெக்னிக்கல் சமாச்சாரங்களைப் பற்றி பேசி மொக்கை போட்டு விடுவார்களோ என்று பயந்தேன். அப்படி ஒரு சூழ்நிலை ஏற்பட்டால் உதவும் என்று நாஞ்சிலாரின் 'மாமிசப் படைப்பினை' பிரயாணப் பையில் எடுத்து வைத்திருந்தேன். கூடுதலாக வேளுக்குடியின் உபன்யாசங்களையும் மொபைல் போனில் போட்டு வைத்துக்கொண்டேன். இரண்டையும் உபயோகிக்க வேண்டிய தேவை கடைசி வரை ஏற்படவில்லை.

இதை ஒரு சுற்றுலா என்று பொத்தாம் பொதுவாகச் சொல்லிவிடமுடியாது. இஃதொரு இலக்கியப் பயணம். பயணித்துக்கொண்டே விவாதித்தோம். விவாதித்துக்கொண்டே குடித்தோம், விவாதித்துக்கொண்டே உணவருந்தினோம், விவாதித்துக்கொண்டே விளையாடினோம், விவாதித்துக்கொண்டே குளித்தோம், விவாதித்துக்கொண்டே வீடு திரும்பினோம். எந்தத் தருணத்திலும் உரையாடல் முற்றுப்பெறவேயில்லை. பேச்சைக் காட்டிலும் சுவையானது என்ன இருக்க முடியும்?!

இலக்கியம், சினிமா, அரசியல், சமூகம், இசை, பதிவுலகம், விளையாட்டு என பல்வேறு தலைப்புகளில் உரையாடல்கள் நீண்டபடி இருந்தாலும் பயணம் முழுக்க எங்களை ஆக்கிரமித்துக்கொண்டிருந்தது சட்டம், தனிமனித ஒழுங்கு ஆகியவைகள்தான். முற்றிலும் ஆரோக்கியமான பாதையில் பயணித்த விவாதங்களையும் அவற்றினால் உண்டான புதிய சிந்தனைகளையும் தனிப்புத்தகமாகத்தான் எழுத முடியும்.

இந்தப் பயணத்தில் நான் பரந்த புல்வெளிகளில் படுத்து உருளவில்லை. ஆர்ப்பரிக்கும் அருவியில் குளிக்கவில்லை. சிங்கம் புலி சிறுத்தைகளைக் காணவில்லை. படகுவீடுகளில் பவனி வரவில்லை. ஆனால், அவை அனைத்தையும் தோற்கடிக்கும் பேரானந்தத்தை என்னுடன் வந்த மனிதர்கள் எனக்குப் பரிசளித்தார்கள். மிகவும் இயந்திரமயமான, உடலையும் உள்ளத்தையும் ஒரு சேர நொறுக்கித் தள்ளும் என் அன்றாடங்களில் இருந்து என்னைத் துண்டித்து ஒரு பூலோக சொர்க்கத்தில் இரண்டு நாட்கள் அமர வைத்தார்கள். வெட்டியாய் பதிவுகள் எழுதிக்கொண்டிருக்கிறாயே என்ன பிரயோசனம் என்று என்னிடம் கேட்பவர்களிடம் சொல்ல எனக்கோர் பதில் கிடைத்து விட்டது.

"வெயிலான், பரிசல், வடகரை வேலன், கார்க்கி, கும்கீ, தாமிரா, ரமேஷ் கிடைத்தார்கள்".