யாரய்யா இங்கே எழுத்தாளன்?

ஒருநாள் பயணமாக 14ம் தேதி சென்னை வரவேண்டி இருக்கிறது. காரணம் சொன்னால் கைகொட்டிச் சிரிப்பீர்கள் என்பதால் தவிர்க்கிறேன். அனேகமாக மாலைக்குள் வேலை முடிந்து விடும். அதற்குப் பின் நண்பர்களைச் சந்திக்க உத்தேசம்.

***

பதிவுலக நண்பர்களின் படைப்புகளை அச்சில் பார்ப்பது ஆனந்தம் அளிக்கிறது. பதிவுகளின் மூலமாகவே அறியப்பட்டு, உடனடி விமர்சனங்களின் மூலம் செம்மைப்படுத்தப்பட்ட இவர்களது எழுத்துக்கள் இன்று வெகுஜனப் பத்திரிகைகளில் இடம் பிடிப்பதன் மூலம் 'பதிவு எழுதுவது வெட்டி வேலை' என்கிற ஜல்லி 33,326வது முறையாக முறியடிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

***

பதிவுகளை விமர்சிப்பது அல்லது பதிவர்களை விமர்சிப்பது என்பதையெல்லாம் தாண்டி பின்னூட்டங்கள் ஒருவரது தனிப்பட்ட வாழ்க்கைக்கு ஊறு விளைவிக்கும் வகையில் எழுதப்படுவதும், அவை முன்யோசனைகள் ஏதுமின்றி அனுமதிக்கப்படுவதும் வருத்தமளிக்கிறது. மூத்த பதிவர்களாகத் தங்களை அடையாளப்படுத்திக் கொள்பவர்களே இதுமாதிரியான செயல்களில் ஈடுபடுவது மோசமான முன் உதாரணம்.

***

கடமை, உரிமை, சேவை ஆகிய மூன்றும் இணையும் மையப்புள்ளியாக ஓட்டு போடுவது இருக்கிறது. வாக்களிப்பது ஜனநாயகக் கடமையெனில் யார் தன்னை ஆள வேண்டும் என்பதைத் தீர்மானிக்கும் உரிமையும், சரியான நபரைத் தேர்வு செய்வதின் மூலம் தனக்கும், தான் வாழும் சமூகத்திற்குமான சேவையும் அதில் இருக்கிறது.

தகப்பன் செத்துப் போனால் தலைச்சன் பிள்ளை கொள்ளி போட வேண்டியது கடமை. உரிமையும் கூட. "உன் தகப்பனுக்கு நான் கொள்ளி போடுகிறேன். ஆயிரம் ரூபாய் வாங்கிக்கொள்..." என்றால் அரிவாளை ஓங்குவார்கள். ஆனால், ஆயிரம் ரூபாய் கொடுத்தால் ஜரூராக ஓட்டுப்போட்டு விடுவார்கள். வறியவர்கள் வேறு என்ன செய்வார்கள் என்கிறாள் கேண்டி. ஆயிரம் ரூபாயில் தீர்ந்து விடுவதா வறுமை?!

***


ஒருமுறை புதுமைப்பித்தன், ரகுநாதன் மற்றும் கு. அழகிரிசாமி ஆகிய மூவரும் சிறுகதை இலக்கியத்தைப் பற்றி உரையாடிக்கொண்டிருந்தார்களாம். புதுமைப்பித்தன் சொன்னாராம் "தமிழ்நாட்டில் யாருக்கய்யா கதை எழுத வருகிறது... நம் மூவரைத் தவிர்த்து..?"

சிறிது அமைதிக்குப் பின் சிரித்து, "நம் மூன்று பேர் என்று தாட்சண்யத்துக்காகத்தான் சொன்னேன். என்னைத் தவிர்த்து யார் கதை எழுதுகிறார்கள்?!" என்றாராம் அவர்.

அவர் சொல்லலாம்.