நீயா? நானா?

பத்து நாட்களுக்கு முன் 'நீயா? நானா?' டீமிலிருந்து அழைத்து நிகழ்ச்சியில் விருந்தினராகக் கலந்து கொண்டு பேச விருப்பமா என்றார்கள். விருந்தினராகக் கலந்துகொள்ளும் அளவிற்கு என்ன தகுதி இருக்கிறது?! தவிரவும், டாக் ஷோக்களில் பேசும் அளவிற்கு நாவன்மையும் நமக்கில்லை என்பதறிந்து ஏதேதோ காரணங்கள் சொல்லி தவிர்த்தேன். நான்காவது முறை லைனில் வந்தவர் இயக்குனர் ஆண்டனி. "சார்... யாரோ தப்பா தகவல் கொடுத்துருப்பாய்ங்க... நான் அவ்வளவு வொர்த் ஆசாமி இல்லீங்க...ச்சின்னப்பையன்..". "விகடனில் உங்க கவிதைகளைப் படிச்சிருக்கேன். அதுபோதும் உங்களைச் சொல்ல... கிளம்பி வாங்க..." வைத்துவிட்டார்.

தயங்கி, தயங்கி விடுப்பு வாங்கி, உதறல்களோடு ஏ.வி.எம் வந்தடைந்தேன். கோ-ஆர்டினேட்டர்
"அன்றாட வாழ்வில் போலித்தனம்" போன்றதொரு தலைப்பினை சொல்லி இருந்தார். ஒன்றிரண்டு பாயிண்டுகள் வைத்திருந்தேன். நிஜத்தில் தலைப்பு "இந்தியக்குடும்பங்களின் நாடகத்தனம் இயல்பானதா? தவிர்க்க வேண்டியதா?" வெளங்கிரும்... நான் பன்னிரெண்டு வருடங்களாய் அனாதை. 1997ல் என் தாயின் மரணத்திற்குப் பின் எங்கள் குடும்பம் சிதறுண்டு போய்விட்டது. இந்த லட்சணத்தில் குடும்பங்களைப் பற்றி நான் என்ன பேச?

நிகழ்ச்சியின் மற்றொரு விருந்தினராகக் கவிஞரும், நடிகருமான சினேகன். கோபிநாத், ஆண்டனி, சினேகன் ஆகிய மூவரும் ரொம்ப இயல்பாகவும், பழக எளிமையானவர்களாகவும் இருந்ததால் கொஞ்சம் உதறல் குறைந்தது. ஆனாலும், மைக் முன்னால் நின்று "மைக் டெஸ்டிங்... ஒன், டூ, த்ரி..." சொல்வதென்றால்கூட நான்கைந்து தடவை திணறுகிற வர்க்கத்தைச் சார்ந்தவனென்பதால், ஆரம்பத்தில் தடுமாறி அப்புறம் கைத்தட்டல்களோடு முடித்தேன்.

அனேகமாக 'நீயா? நானா?' நிகழ்ச்சியின் இளவயது விருந்தினர் நானாகத்தான் இருப்பேன். என்னை ஏன் விருந்தினராகத் தேர்வு செய்தார்கள் என்பதற்கு கோபிநாத்தின் விளக்கம் அருமையானதாகவும், பெருமையானதாகவும் இருந்தது.

ஒளிபரப்பாகும் நாள் சொல்கிறேன். ப்ளீஸ்... பார்த்துடுங்க....