சந்திப்பு

திறந்தவெளிப் பல்கலைத் திட்டத்தில்தான் பட்டம் பெற்றேன். மாணவர்களின் பயன்பாட்டிற்காக 'பிசிபி' எனப்படும் 'பெர்சனல் காண்டாக்ட் புரொக்ராம்' நடத்துவார்கள். படிப்பின் மீதிருந்த ஆர்வத்தால் தவறாது கலந்துகொள்வேன். அப்படிப்பட்ட ஒரு வகுப்பில் பாடம் எடுக்க வந்தவர் "லால் பகதூர் சாஸ்திரி" குறித்து தவறான ஒரு தகவலைச் சொல்ல, அதை நான் கடுமையாக மறுத்தேன். "தம்பி... நான் இந்த அரசியல் அறிவியல் துறையின் தலைவர். அமெரிக்கத் தேர்தல்களுக்கு சிறப்புப் பார்வையாளனாக அழைக்கப்படுபவன். ஹில்லாரி கிளிண்டன் வீட்டில்தான் சாப்பிடுவேன். ஐம்பதிற்கும் மேற்பட்ட அரசியல் விளக்கப் புத்தகங்கள் எழுதி இருக்கிறேன். என்னிடம் விவாதம் பண்ணாதே... உட்காரு..." என்றார். அவமானத்தோடு அமர்ந்தேன்.

மதிய உணவு இடைவேளைக்குப் பின் வகுப்பு துவங்கியது. வேறொரு ஆசிரியர் குறிப்புகளை வழங்கிக்கொண்டிருந்தார். 'செல்வேந்திரனை ஹெச்.ஓ.டி கூப்பிடுறார்' என்றொரு தகவல் வந்தது. என்னடா இது வம்பு எனப் பயந்துகொண்டே அவரது அறைக்குச் சென்றேன்.

"தம்பி, நீங்க சொன்னதுதான் கரெக்ட். இப்பத்தான் ரெஃபர் பண்ணினேன். உனக்கு எப்படிப்பா இந்தத் தகவல் தெரியும்...?"

"புக்ல... படிச்சுருக்கேன்..."

"அரசியல்னா அவ்வளவு ஆர்வமா...?!"

"இல்ல சார்... புத்தகம்னா ஆர்வம்..."

"என்ன மாதிரி புக்ஸ் படிப்பீங்க...?"

"கையில எது கிடைச்சாலும் படிப்பேன் சார்"

"அட... சரி... சாயங்காலம் என்னைப் பாத்துட்டுப் போ"

"ஓ.கே சார்"

மாலையில் எனக்கு சில புத்தகங்களையும், தேர்வில் நிச்சயம் இடம் பெறும் என சில கேள்விகளையும் ஒரு தாளில் எழுதிக்கொடுத்தார். புத்தகங்களை வாங்கிக்கொண்டு கேள்விகள் எழுதிய பேப்பரை அவரிடமே திருப்பிக்கொடுத்துவிட்டுச் சொன்னேன் "இதெல்லாம் இல்லாமலே எனது அவரேஜ் 70%. என்னுடைய உழைப்பில் கிடைக்கும் மார்க்குகள் எனக்குப் போதும்"

மேற்படி சம்பவம் நடந்து எட்டு ஆண்டுகள் ஆகிறது. மேற்படி பேராசிரியரை வேறொரு புகழ் மிக்க பல்கலைக்கழகத்தின் இயக்குனராக நேற்று சந்திக்க நேர்நது. பெயரைக் கேட்டதுமே நேற்று நடந்தது போல அந்தச் சம்பவத்தை நினைவு கூர்ந்தார். வெகு நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தோம். விடைபெறுகையில் சொன்னார் "தம்பி நீங்க ஒரு லெக்சரராகவோ, ஐ.ஏ.எஸ் ஆபிஸராவோ வருவீங்கன்னு நெனச்சேன்...ஆனா அதையெல்லாம் விட நல்ல இடத்துலதான் இருக்கீங்க... என்றார் மதுரைத் தமிழில்..."

வாழ்க்கை ஒரு விசித்திர வட்டம் என்பதைத் தவிர வேறென்ன சொல்ல?!